Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονή του προστάτη ενός ατόμου. Ο προστάτης βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και το μέγεθος μιας καστανιάς. Περιβάλλει το πρώτο τμήμα της ουρήθρας και επεκτείνεται στο SO -που ονομάζεται πυελικό δάπεδο, το οποίο αποτελείται από μυς.
Ο προστάτης παράγει έκκριση, η οποία περιλαμβάνει PSA και σπέρμα. Το PSA κάνει την εκσπερμάτιση πιο υγρή. Το σπερματοζωάριο είναι σημαντικό για την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.
Η προστατίτιδα συνδέεται κυρίως με τον έντονο πόνο στην περιφέρεια και την πρωκτική περιοχή. Επιπλέον, συμπτώματα όπως η συχνότητα ούρησης, ο πόνος κατά τη διάρκεια της ούρησης και του πόνου κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης εμφανίζονται κατά τη φλεγμονή του προστάτη.
Ο προστάτης επηρεάζεται σχετικά συχνά από τη φλεγμονή. Η πιθανότητα μόλυνσης από τον προστάτη αυξάνεται με την ηλικία. Μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότερες περιπτώσεις ηλικίας 40 έως 50 ετών.
Σύνδρομο προστατίτιδας
Ταυτόχρονα, μια εκτεταμένη κατανόηση του όρου προστατίτιδα εμφανίστηκε στην ιατρική. Με το SO -ονομασμένο σύνδρομο προστατίτιδας, συνοψίζονται αρκετές καταγγελίες στην περιοχή της ανθρώπινης λεκάνης, οι οποίες συνήθως έχουν άγνωστο λόγο. Ο όρος "σύνδρομο προστατίτιδας" συνοψίζει διάφορες κλινικές ζωγραφιές:
- Οξύ βακτηριακή προστατίτιδα
- Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
- Φλεγμονώδες και μη φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου
- Ασυμπτωματική προστατίτιδα
Οξεία και χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Η οξεία προστατίτιδα προκαλείται από βακτήρια. Τα βακτήρια είτε περνούν από το αίμα στον προστάτη, είτε εξαπλώνονται από τη βακτηριακή λοίμωξη της ουροδόχου κύστης ή της ουρήθρας στον προστάτη. Η οξεία προστατίτιδα είναι συνήθως μια σοβαρή γενική κατάσταση με έντονο πόνο κατά τη διάρκεια της ούρησης, του πυρετού και των ρίγων.
Η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί από την οξεία: Εάν για περισσότερο από τρεις μήνες υπάρχει φλεγμονή του αδένα του προστάτη και των επαναλαμβανόμενων μικροβίων στα ούρα, το SO -Called Express του προστάτη ή εκσπερμάτισης, τότε αυτή είναι η χρόνια φλεγμονή.
Βακτηριακή προστατίτιδα. Αυτή είναι λιγότερο ταχύτητα αστραπής από την οξεία προστατίτιδα. Αν και η χρόνια φλεγμονή του αδένα του προστάτη προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια της ούρησης και ενδεχομένως ένα αίσθημα πίεσης στο περίνεο, αλλά οι καταγγελίες συνήθως δεν εκφράζονται όπως στην οξεία προστατίτιδα.
Σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (Αόβατη προστατίτιδα)
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι λοιμώξεις του προστάτη, τα βακτηρίδια δεν μπορούν να ανιχνευθούν στα ούρα, στον προστάτη ή να εκσπερματιστούν ως αιτία της νόσου. Η σκανδάλη της προστατίτιδας παραμένει ασαφής. Οι γιατροί το αποκαλούν χρόνιο πυελικό πόνο.
Ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις, τα λευκοκύτταρα μπορούν συχνά να ανιχνευθούν ως έκφραση φλεγμονής στον αδένα του προστάτη. Για να διαφοροποιηθεί αυτό, ανιχνεύονται μια άλλη μορφή της νόσου στην οποία ανιχνεύονται ούτε βακτήρια ούτε λευκοκύτταρα. Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου είναι η πιο κοινή μορφή προστατίτιδας.
Ασυμπτωματική προστατίτιδα
Σε σπάνιες περιπτώσεις, εμφανίζεται ασυμπτωματική προστατίτιδα. Με αυτή τη μορφή προστατίτιδας, αν και υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονής, αλλά δεν υπάρχει πόνος ή άλλα συμπτώματα. Η ασυμπτωματική προστατίτιδα ανιχνεύεται συνήθως τυχαία, για παράδειγμα, ως μέρος μιας μελέτης υπογονιμότητας.
Προστατίτιδα: συμπτώματα
Η φλεγμονή του προστάτη μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα της προστατίτιδας. Αν και τα συμπτώματα της οξείας προστατίτιδας μπορεί να είναι πολύ σοβαρά και να προκαλέσουν έντονη αίσθηση κακουχίας, με χρόνια προστατίτιδα είναι συνήθως κάπως ασθενέστερα.
Οξεία προστατίτιδα: συμπτώματα
Η οξεία προστατίτιδα είναι συχνά μια οξεία ασθένεια στην οποία οι ασθενείς πάσχουν από πυρετό και ρίγη. Η ούρηση προκαλεί καύση πόνου και η ροή των ούρων μειώνεται αισθητά λόγω του οιδήματος του προστάτη. Δεδομένου ότι τα θύματα μπορούν να διακρίνουν μόνο μια μικρή ποσότητα ούρων, έχουν μια σταθερή συχνότητα ούρησης και συχνά πρέπει να πάνε στην τουαλέτα. Άλλα συμπτώματα της προστατίτιδας περιλαμβάνουν την ουροδόχο κύστη, τον πυελικό πόνο και τον πόνο στην πλάτη. Ο πόνος μπορεί επίσης να συμβεί κατά τη διάρκεια ή μετά την εκσπερμάτιση.
Χρόνια προστατίτιδα: συμπτώματα
Η προστατίτιδα με χρόνιο μάθημα συνήθως προκαλεί λιγότερο σοβαρά συμπτώματα από μια οξεία φλεγμονή του προστάτη. Τα συμπτώματα όπως ο πυρετός και τα ρίγη συνήθως απουσιάζουν εντελώς. Τα συμπτώματα, όπως το αίσθημα πίεσης στο περίνεο ή η χαμηλότερη κοιλιά, η σκοτεινή εκσπερμάτιση λόγω του αίματος στο σπέρμα ή στο αίμα στα ούρα είναι χαρακτηριστικό για τη χρόνια φλεγμονή του προστάτη. Τα συμπτώματα της χρόνιας βακτηριακής και χρόνιας αφακτηριακής προστατίτιδας δεν διαφέρουν.
Επιπλοκές της προστατίτιδας
Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή είναι το απόστημα του προστάτη. Το απόστημα του αδένα του προστάτη είναι μια πυώδη φλεγμονή της φλεγμονής, η οποία συνήθως πρέπει να ανοίξει και να αδειάσει με μια περικοπή.
Ως περαιτέρω επιπλοκή της φλεγμονής του προστάτη, η φλεγμονή μπορεί να εφαρμοστεί σε κοντινές δομές, όπως το προσάρτημα των όρχεων ή των όρχεων. Υπάρχουν επίσης υποψίες ότι η χρόνια προστατίτιδα συνδέεται με την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.
Προστατίτιδα: Αιτίες και παράγοντες κινδύνου
Βακτηριακή προστατίτιδα: Αιτίες
Μόνο το δέκα τοις εκατό των περιπτώσεων προστατίτιδας προκαλείται από ένα βακτήριο του προστάτη. Τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στον προστάτη μέσω αίματος ή από γειτονικά όργανα, όπως η ουροδόχο κύστη ή η ουρήθρα, όπου μπορούν να οδηγήσουν σε φλεγμονώδη αντίδραση.
Το Escherichia coli βακτήριο, το οποίο βρίσκεται κυρίως στο ανθρώπινο έντερο, είναι η πιο κοινή αιτία της προστατίτιδας. Το Klebsiella, οι εντεροκόκκοι ή τα μυκοβακτήρια μπορούν επίσης να προκαλέσουν προστατίτιδα. Η βακτηριακή προστατίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες όπως οι λοιμώξεις του χλαυδιού ή των τριχομονών, καθώς και της γονόρροιας.
Στη χρόνια προστατίτιδα, τα βακτήρια στον αδένα του προστάτη απέφυγαν τον μη διευκρινισμένο τρόπο προστασίας του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό επιτρέπει στα μικρόβια να αποικίζουν συνεχώς τον προστάτη. Τα αντιβιοτικά είναι σχετικά φτωχά στον ιστό του προστάτη, ο οποίος μπορεί να είναι μια άλλη αιτία της επιβίωσης των βακτηρίων στον αδένα του προστάτη.
Σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου: Αιτίες
Οι ακριβείς αιτίες του συνδρόμου χρόνιου πυελικού πόνου δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως. Οι επιστήμονες έχουν ορίσει πολλές θεωρίες, καθένα από τα οποία ακούγεται εύλογη, αλλά όλοι τους δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί σαφώς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το γενετικό υλικό των προηγουμένως άγνωστων μικροοργανισμών βρέθηκε στη λεκάνη. Επομένως, η αιτία του συνδρόμου του πυελικού πόνου μπορεί να είναι μικροοργανισμούς που δεν μπορούν να καλλιεργηθούν στο εργαστήριο και επομένως δεν ανιχνεύονται.
Μια άλλη πιθανή αιτία χρόνιου πυελικού πόνου είναι οι διαταραχές της ουροδόχου κύστης. Λόγω της μειωμένης αποστράγγισης, ο όγκος της ουροδόχου κύστης αυξάνεται, ο οποίος έτσι πιέζει τον προστάτη. Αυτή η πίεση τελικά βλάπτει τον ιστό του προστάτη, προκαλώντας φλεγμονή.
Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, η αιτία του χρόνιου πυελικού πόνου δεν μπορεί να αποδειχθεί σαφώς. Στη συνέχεια, οι γιατροί μιλούν για ιδιοπαθή προστατίτιδα.
Ανατομικές αιτίες
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η προστατίτιδα προκαλείται από τη μείωση του ουροποιητικού συστήματος. Εάν η ουροποιητική οδός περιορίζεται, τα ούρα συσσωρεύονται και, αν εισέλθει στον προστάτη, μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή. Αυτή η στένωση μπορεί να προκληθεί από όγκους ή από τις κλιμακωτές πέτρες του προστάτη.
Διανοητικός λόγος
Πρόσφατα, έχουν συζητηθεί όλο και περισσότερες ψυχολογικές αιτίες της προστατίτιδας. Συγκεκριμένα, με μη φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, είναι πιθανή μια ψυχική σκανδάλη. Οι ακριβείς μηχανισμοί εξακολουθούν να είναι άγνωστοι.
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της προστατίτιδας
Μερικοί άνδρες κινδυνεύουν ιδιαίτερα να αναπτύξουν λοίμωξη από τον προστάτη. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, άνδρες με παραβίαση του ανοσοποιητικού συστήματος ή καταστέλλονται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, οι κύριες ασθένειες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της προστατίτιδας: αυξημένο επίπεδο σακχάρου στο αίμα σε ασθενείς με διαβήτη οδηγεί συχνά σε αυξημένο επίπεδο ζάχαρης στα ούρα. Η άφθονη περιεκτικότητα σε ζάχαρη στα ούρα μπορεί να παρέχει βακτήρια με καλές συνθήκες ανάπτυξης, διευκολύνοντας την ανάπτυξη λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.
Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου στην ανάπτυξη της προστατίτιδας είναι ο συρμός της ουροδόχου κύστης. Η εισαγωγή ενός καθετήρα μέσω της ουρήθρας μέσω της ουρήθρας μπορεί να προκαλέσει μικρές ρήξεις της ουρήθρας και βλάβη στον αδένα του προστάτη. Επιπλέον, όπως σε οποιοδήποτε ξένο σώμα, τα βακτήρια μπορούν να εγκατασταθούν στην ουροδόχο κύστη και να σχηματίσουν το SO -που ονομάζεται βιοφίλμ. Ως αποτέλεσμα, τα βακτήρια μπορούν να αυξηθούν κατά μήκος της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη, καθώς και να οδηγήσουν σε μόλυνση του προστάτη.
Προστατίτιδα: εξετάσεις και διαγνωστικά
Ένας γενικός ιατρός μπορεί να πάρει ιατρικό ιστορικό, αλλά εάν υπάρχει υποψία προστατίτιδας, θα σας κατευθύνει σε ουρολόγο. Αυτό εκτελεί μια φυσική εξέταση. Σε περίπτωση υποψίας της προστατίτιδας, αυτή είναι συνήθως η μελέτη ψηφιακής ορθής. Παρ 'όλα αυτά, αυτή η μελέτη δεν δίνει σαφή ένδειξη φλεγμονής του προστάτη, αλλά επιβεβαιώνει μόνο την υποψία. Για την ανίχνευση βακτηριακής προστατίτιδας, μπορεί να πραγματοποιηθεί εργαστηριακή εξέταση
Εξέταση ορθού δακτύλου
Δεδομένου ότι ο αδένας του προστάτη συνορεύει απευθείας με το ορθό, μπορεί να ψηλαφεί στο ορθό. Αυτή η ψηφιακή ορθή μελέτη διεξάγεται σε βάση εξωτερικού ασθενούς και χωρίς αναισθησία, συνήθως ανώδυνη. Ο ασθενής καλείται να ξαπλώνει με λυγισμένα πόδια. Χρησιμοποιώντας ένα λιπαντικό, ο γιατρός στη συνέχεια εισάγει αργά το δάχτυλο στον πρωκτό και σαρώνει τον προστάτη και τα παρακείμενα όργανα. Εξετάζει το μέγεθος και την ευαισθησία στον πόνο στον αδένα του προστάτη.
Εργαστηριακή εξέταση
Για τον εντοπισμό πιθανών παθογόνων στις περισσότερες περιπτώσεις, πραγματοποιείται ανάλυση ούρων. Η τυποποιημένη μέθοδος είναι το SO -που ονομάζεται δείγμα τεσσάρων γυαλιών. Εδώ η Erturin, η Mittelstrahlurin, η ProstataExprimat και η ουρανική δοκιμάζονται μετά από μασάζ προστάτη. Όπως κάλεσε ο Prostataxprimat, οι γιατροί καλούν την έκκριση του προστάτη. Αυτό επιτυγχάνεται από έναν γιατρό με ελαφριά πίεση στον προστάτη, για παράδειγμα, στην ψηλάφηση. Η εκσπερμάτιση μπορεί επίσης να δοκιμαστεί για παθογόνους μικροοργανισμούς και σημάδια φλεγμονής.
Περαιτέρω έρευνα
Η σάρωση υπερήχων του ορθού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιοριστεί ακριβώς πού είναι η φλεγμονή και πόσο μακριά εξαπλώθηκε. Ένας σημαντικός στόχος της μελέτης είναι επίσης ο αποκλεισμός άλλων ασθενειών με παρόμοια συμπτώματα.
Για να αποκλειστεί ότι η υπάρχουσα παραβίαση της αποστράγγισης των ούρων προκαλείται από τη μείωση της ουρήθρας, μετράται η ροή ούρων. Το κανονικό ρεύμα των ούρων είναι από 15 έως 50 χιλιοστόλιτρα ανά δευτερόλεπτο, ενώ η ροή των ούρων είναι δέκα χιλιοστόλιτρα ανά δευτερόλεπτο ή λιγότερο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα παρεμπόδισης της ουρήθρας.
Προστατίτιδα: θεραπεία
Φαρμακευτική θεραπεία
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Σε ήπιες περιπτώσεις, η δόση του αντιβιοτικού είναι αρκετή για περίπου δέκα ημέρες. Στη χρόνια προστατίτιδα, το φάρμακο πρέπει να ληφθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ανάλογα με τους παθογόνους μικροοργανισμούς, είναι κατάλληλες οι δραστικές ουσίες της luxacin, της ciprofloxacin, της αζιθρομυκίνης, της ερυθρομυκίνης ή της δοξυκυκλίνης. Ακόμη και αν τα συμπτώματα έχουν ήδη υποχωρήσει, τα αντιβιοτικά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συνεχιστούν σύμφωνα με το διορισμό ενός γιατρού.
Επίσης, η ασυμπτωματική προστατίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.
Εάν υπάρχει χρόνια αφακτηριακή προστατίτιδα, η αντιβακτηριακή θεραπεία είναι συνήθως αναποτελεσματική. Με φλεγμονώδη σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, παρά την έλλειψη ενδείξεων για την παρουσία παθογόνου, πραγματοποιείται μελέτη χρησιμοποιώντας αντιβιοτικά, καθώς μερικές φορές μπορεί να επιτευχθεί βελτίωση. Ωστόσο, με μη φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, δεν συνιστάται αντιβιοτική θεραπεία.
Άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις της χρόνιας αόξικης προστατίτιδας είναι οι λεγόμενοι αναστολείς της 5α-αναγωγάσης, όπως τα φτερωτά ή τα φυλλώδη φάρμακα, όπως το εκχύλισμα της πεντοσάνης και των φυτικών φαρμάκων. Εάν η βελτίωση δεν επιτευχθεί, η φαρμακευτική θεραπεία θα συμπληρωθεί με φυσιοθεραπεία. Εδώ συνιστώνται οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας, οι ασκήσεις για τους μύες του πυελικού ή το κανονικό μασάζ του προστάτη.
Επιπλέον, η συμπτωματική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της οξείας συμπτώματα της λοίμωξης από τον προστάτη. Τα αναισθητικά φάρμακα μπορούν να συνταγογραφηθούν για έντονο πόνο. Επίσης, τα μαξιλαράκια θέρμανσης και τα μαξιλαράκια θέρμανσης στην πλάτη ή στην κάτω κοιλιά βοηθούν στη χαλάρωση των μυών. Αυτό συχνά ανακουφίζει τον πόνο με φλεγμονή του προστάτη.
Υποτροπή
Η συχνότητα υποτροπής της προστατίτιδας είναι γενικά πολύ υψηλή. Περίπου το 23 % των θυμάτων υποβάλλονται στο δεύτερο επεισόδιο της νόσου μετά από μία ασθένεια, το 14 % πάσχει από τρία και 20 % - ακόμη και από τέσσερις ή περισσότερες περιπτώσεις της νόσου. Για να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής, αποφύγετε να φοράτε υγρά ρούχα κατά τη διάρκεια ή μετά από προστατίτιδα, υποθερμία ή χρήση φυσαλίδων, όπως μαύρο τσάι ή καφέ. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο κυστίτιδας και επομένως την προστατίτιδα. Ωστόσο, δεν μπορείτε να αποτρέψετε αξιόπιστα τη βακτηριακή προστατίτιδα χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους.
Η πρόγνωση της προστατίτιδας εξαρτάται, από τη μία πλευρά, για την αιτία της φλεγμονής, και από την άλλη, για το πόσο γρήγορα αρχίζει η σωστή θεραπεία.
Σε οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, η οποία αντιμετωπίζεται το συντομότερο δυνατό με τη θεραπεία με αντιβιοτικά, η πρόγνωση είναι συνήθως καλή. Λαμβάνοντας αντιβιοτικά, τα παθογόνα πεθαίνουν, τα οποία συνήθως εμποδίζουν τη μετάβαση σε χρόνια προστατίτιδα.
Περίπου το 60 % όλων των ασθενών με οξεία προστατίτιδα δεν έχουν πλέον συμπτώματα σε έξι μήνες και περίπου το 20 % αναπτύσσουν χρόνια προστατίτιδα. Η θεραπεία και η πρόγνωση είναι πιο δύσκολες εδώ. Σε πολλές περιπτώσεις, προκύπτουν περιοδικά επεισόδια της νόσου που μπορούν να συνοδεύσουν όσους υποφέρουν για πολλά χρόνια.
Η χρόνια προστατίτιδα απαιτεί συνήθως μεγάλη υπομονή από τα θύματα. Πολύ συχνά μια μακρά πορεία μπορεί να είναι ένα σοβαρό ψυχολογικό βάρος.
Οι ασθενείς που έχουν υποστεί πρέπει να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια, καθώς η κατάσταση ψυχικής υγείας έχει τεράστιο αντίκτυπο στην πρόβλεψη της προστατίτιδας.